Mersin’de oynayarak üretim yapan Romanlar, ürünlerini dünyanın dört bir yanına ihraç ediyor

Mersin’de Toroslar Belediyesi’nin desteğiyle Akdeniz Roman Dernekleri Federasyonu Romanlar Eğitim Merkezi bünyesinde yaklaşık 10 yıl önce kurulan hasır örme üretim atölyesinde, çoğunluğunu kadınların oluşturduğu Roman vatandaşlar göre kamıştan (kargı) üretilen birçok ürüne, dünyanın çoğu ülkesinden de istek gelmeye başladı. Şemsiye, hasır, gölgelik, sepet gibi ürünlere talep artan bir şekilde artarken, bu yıl öncelikle üflemeli müzik aletlerinin yapımında kullanılmak üzere dünyanın ayrı ülkelerinden kamış siparişi alan Romanlar, büyük bir mutluluk yaşıyor.

SEVİNÇLERİNİ OYNAYARAK GÖSTERDİLER

Kamışlarla ürünleri ortaya çıkarırken şarkılar söyleyen, zaman zaman oynayan kadınlar, bu günlerde hummalı bir alıştırma içine girdi. Koronavirüs (Kovid-19) salgını sebebiyle maskelerle ve sosyal mesafeye dikkat ederek çalışan kadınlar, geçtiğimiz yıllarda İtalya, Almanya, Yunanistan gibi ülkelere ihraç ettikleri şemsiye, hasır, gölgeliğin arkasından, son olarak Türkiye‘deki firmalar yoluyla obua, klarnet, saksafon ve ney yapımında kullanılacak kamışları işleyerek yurt dışına pazarlayacak.

Roman kadınlar, sabahın erken saatlerinden itibaren atölyede üflemeli müzik aletlerinin yapımında kullanılacak kamışları soyma ve kurutma işlemine başladılar. Kamışları yurt dışına ihraç edecek olmanın sevincini yaşamış kadınlar, hem çalışıp hem de Roman müzik grubunun çaldığı şarkılarla oynayarak ihracatı kutladılar.

“ATÖLYEDE YILIN 12 AYI ÇALIŞMA VAR”

Türkiye Romanları Avrupa Konseyi Delegesi ve Akdeniz Roman Dernekleri Federasyonu Başkanı Ali Daylam, çalışmalarla ilgili yorumlama yaptı. Atölye için “Burası yaklaşık 10 yıldır Roman vatandaşlara umut olan bizim kamış atölyemiz” diyen Daylam, hem geleneksel mesleklerini sürdürebilmek hem de Romanların geçimini sağlama kaynağı adına atölyede çalışmalarının devam ettiğini söyledi. Atölyede yılın 12 ayı alıştırma olduğunu belirten Daylam, “Kamışları kasım ayından itibaren biçmeye başlıyoruz. Ocak-şubat aylarında da örgü işlerimiz başlıyor. Kamışlar kadınlarımızın maharetli ellerinde sepet, şemsiye, kamelya gibi birçok ürüne dönüşüyor. Hem bahçecilerin sebze ekiminde kullandıkları kamışları da biz arz ediyoruz” dedi.

“BİZİM İÇİN AYRI BİR HEYECAN OLDU”

Bu sene yeni bir çalışmaya başladıklarını dile getiren Daylam, Türkiye’nin öbür illerinden firmalar aracılığıyla müzik enstrümanlarının yapımında kullanılmak üzere yurt dışına gönderilecek kamış siparişi aldıklarını vurguladı. Daylam, “Atölyemizde klarnet, obua, saksafon kamışlarının temini, istiflenmesi ve kurutulması süreci var şu anda. Klarnet, obua, saksafon, trompet gibi kamışların hazırlanması, kurutulması aşamasında kardeşlerimiz çalışıyorlar. Bu kamışların hepsi işlendikten sonradan dünyanın her bir tarafına müzik aletleri kamışı olarak gönderiliyor. Bu da bizim için bambaşka bir coşku oldu. Müzik aletleri için gönderilecek kamışlardan 45 bin euro gelir elde edilecek. Bundan önce 10 bin adet şemsiyeyi İtalya’ya ve Almanya’ya gönderdik. Ondan önce de 10 bin metrekare hasır gönderme fırsatı bulduk” diye konuştu.

Keza, ney ve kaval kamışı için de büyük bir talep oluştuğunu söyleyen Daylam, bunları da ney ve kaval olmak üzere Türkiye’nin farklı illerine gönderdiklerini belirtti.

“DÜNYADAKİ EN HOŞ KAMIŞLAR MERSİN’DE ÇIKIYOR”

Kamış biçmede yaklaşık 50 ailenin, atölyede de 50 Roman vatandaşın çalıştığını dile getiren Daylam, atölyede Covid-19 sürecinde bile çalışmanın devam ettiğini vurguladı. Atölyede kadın ve erkek herkesin ürettiği mahsul değin para kazanabildiğini kaydeden Daylam, “Federasyon burada bir kooperatif mantığıyla çalışıyor. Kadınlarımızın ‘Roman kadınları çalışıyor, Türkiye kazanıyor’ diye bir sloganları da var; çünkü Türkiye’nin bütün illerine bu ürünler gidiyor. Lakin bizi sevindiren diğer bir olay yurt dışına da gidiyor olması. Özellikle yaptığımız şemsiyeler, hasırlar, öteki örgü ürünleri ve müzik aletleri kamışları dünyanın çoğu ülkesine gidiyor, çünkü iklimi fazla müsait olduğu için dünyadaki en güzel kamışlar Mersin’de çıkıyor” ifadelerini kullandı.

Roman kadınlar da işlerini severek yaptıklarını, bu atölyenin ekmek kapıları olduğunu söyledi.

Kaynak: İHA